Madrid, España
El presente trabajo cuenta con dos objetivos: el objetivo general busca emplear la metáfora como cate-goría lingüística útil para profundizar en la caracterización discursiva de los textos religiosos; el objetivo específico pretende dilucidar hasta qué punto Teresa de Cartagena (c. 1425-finales siglo XV) emplea el mar como metáfora más cercana al discurso místico o más cercana al discurso teológico. Para lograr estos objetivos, analizamos el uso que hace de la metáfora marina, asumiendo dos hipótesis: a) el mar funciona como sinónimo de Dios o de Jesucristo (discurso místico, basado en la experiencia personal) o b) el mar remite a un campo de batalla cuyo caos inicial permite a Jesús anticipar su enfrentamiento contra el mal (discurso teológico, basado en el estudio de las Sagradas Escrituras). La principal conclu-sión apunta a que, en los textos de Teresa de Cartagena, el mar es un campo de batalla en el que tiene lugar la lucha entre el bien (representado por Dios) y el mal (representado por el pecado), lo que aboga por la función teológica (no mística) de sus tratados.
O presente traballo ten dous obxectivos: o obxectivo xeral busca utilizar a metáfora como categoría lin-güística útil para afondar na caracterización discursiva dos textos relixiosos; o obxectivo específico pre-tende dilucidar en que medida Teresa de Cartagena (c. 1425-finais do século XV) utiliza o mar como metáfora máis próxima ao discurso místico ou máis próxima ao discurso teolóxico. Para acadar estes obxectivos, analizamos o uso da metáfora mariña, asumindo dúas hipóteses: a) o mar funciona como sinónimo de Deus ou de Xesucristo (discurso místico, baseado na experiencia persoal) ou b) o mar fai referencia a un campo de batalla cuxo caos inicial permite que Xesús anticipe o seu enfrontamento con-tra o mal (discurso teolóxico, baseado no estudo das Sagradas Escrituras). A principal conclusión sinala que, nos textos de Teresa de Cartagena, o mar é un campo de batalla no que se desenvolve a loita entre o ben (representado por Deus) e o mal (representado polo pecado), o que defende a función teolóxica (non mística) función dos seus principais tratados.
This paper has two objectives: the general objective seeks to use metaphor as a useful linguistic category to deepen the discursive characterisation of religious texts; the specific objective aims to elucidate the extent to which Teresa of Cartagena (c. 1425-late 15th century) uses the sea as a metaphor closer to mystical discourse or closer to theological discourse. To achieve these objectives, we analyse her use of the marine metaphor, assuming two hypotheses: a) the sea functions as a synonym for God or Jesus Christ (mystical discourse, based on personal experience) or b) the sea refers to a battlefield whose initial chaos allows Jesus to anticipate his confrontation with evil (theological discourse, based on the study of the Holy Scriptures). The main conclusion points to the fact that, in Teresa de Cartagena’s texts, the sea is a battlefield where the struggle between good (represented by God) and evil (represented by sin) takes place, which advocates for the theological (not mystical) function of her treatises.