Acceso usuarios
O obxectivo deste artigo é ofrecer unha panorámica dalgunhas unidades fraseolóxicas comúns en italiano e alemán (e galego) que proceden de ritos e comportamentos ligados á superstición. Téntase descubrir se na base destas culturas tan diferentes existen mecanismos comúns de defensa contra as intervencións da mala sorte. A primeira vista parecería que o xesto de face-los cornos fose tipicamente italiano e tamén o de tocar ferro; mentres que o de stringere os pulgares e bater tres veces en madeira sexa tipicamente alemán. Ben mirado, verase que, máis aló das aparencias escóndense prácticas e técnicas sorprendentemente comúns, todas lóxicas dentro dunha loxica universal supersticiosa, que ten elementos especificamente culturais, pero que se connota tamén por un carácter universalmente máis difuso.
The goal of the following paper consists in offering a view of the most common expressions that derive from superstitious rituals and behaviours in both Italian and German (and Galician) culture. Precisely the intent of the following paper is to explore if there are similarities in the way to conceive the superstition as a general device to fight the bad luck, or if the two languages use different methods to talk about it. For example it’s typical in Italy to cross the fingers or touch iron objects, while in Germany we knock three times at wood or squeeze one's thumbs to wish someone all the best. Apparently they are different methods, but maybe they can presume the same logical process that could be universal for all the languages. That’s the question we want to analyse only by referring to German and Italian.
