Santiago de Compostela, España
A nosa achega artéllase arredor de tres realidades –“memoria, infancia, fenda”– que percorren as poéticas e os poemarios de catro autoras –Dores Tembrás, O pouso do fume (Espiral Maior, 2009); Lorena Souto, Fase de trema (Espiral Maior, 2012); Berta Dávila, Raíz de fenda (Xerais, 2013) e Ledicia Costas, Xardín de inverno (Everest Galicia, 2013)– que, malia a que presentan proxectos poéticos construídos desde coordenadas ben diferentes, coinciden, no seu emprego da escrita poética como campo aberto de reflexión en feminino sobre a construción dun eu que dialoga co pasado –“o eu-nena”–, recupera a temporalidade abstracta da infancia perdida, entendida como momento permeable e chave para a construción da identidade, e sitúase no presente da idade adulta como “suxeito fendido”, definido en tanto que supervivinte e superador de rupturas e continuas reconstrucións.
Our proposal is articulated upon three realities –“memory, childhood, breach”– that traverse the poetics and poetry collections of four authors: Dores Tembrás, O pouso do fume (Espiral Maior, 2009); Lorena Souto, Fase de trema (Espiral Maior, 2012); Berta Dávila, Raíz de fenda (Xerais, 2013) and Ledicia Costas, Xardín de inverno (Everest Galicia, 2013). Even though their poetic projects are built from quite different sets of coordinates, they share their use of poetic writing as an open field for reflection, in feminine clef, on the construction of a “me” that dialogues with the past –the “me-girl”–, retrieves the abstract temporality of the lost childhood, now understood as a permeable moment and key to the construction of identity, and places itself in its present adulthood as a “cloven individual”, defined by reason of its survival and overcoming of ruptures and continuous reconstructions.