Acceso usuarios
Montserrat Recalde Fernández 
The purpose of this paper is to offer a critical review of the sociolinguistic and ideological assumptions upon which the Castilianist theory of the origin of the Galician gheada is based. To this end, we will review the concepts of diglossic bilingualism and prestige, fundamental to this theory, to point out their limited applicability to the historical period to which they are applied (the 18th and 19th centuries), given the social structure and cultural situation of 18th and 19th-century Galicia. Likewise, we will endeavour to demonstrate how this theory derives from a concept of linguistic interference characteristic of xenophobic purism, resorting to naturalisation tactics to present its doctrine as common-sense truths shared by everyone, and contributing to spreading the stigma of this social variety by identifying the causes of the language change with lack of education, ignorance, or incapacity of the lowest social classes to pronounce a particular sound, thus providing a theoretical basis to the existence of practices of discrimination and social exclusion based on language use
Resumo O propósito deste artigo é facer unha revisión crítica dos presupostos sociolingüísticos e ideolóxicos en que se basea a teoría castelanista sobre a orixe da gheada galega. Para iso revisaremos os conceptos de bilingüismo diglósico e prestixio, fundamentais nesta teoría, para dar conta do seu escaso grao de adecuación ó momento histórico ó que se aplican (séculos XVIII-XIX), debido á estructuración social e á situación cultural da Galicia do XVIII e o XIX. Así mesmo, intentaremos comprobar cómo esta teoría parte dunha concepción da interferencia lingüística propia do purismo xenofóbico (Thomas, 1991), recorre a tácticas de naturalización para presentar a súa doutrina como verdades de sentido común compartidas por todos, e contribúe a difundir o estigma desta variante sociolectal ó identificar as causas do cambio lingüístico coa incultura, a ignorancia ou a incapacidade das clases sociais máis baixas para articular un determinado son, proporcionando así unha base argumental á existencia de prácticas de marxinación e exclusión social baseadas no uso da lingua
