Acceso usuarios
Koldo Zuazo Zelaieta 
En este artículo comento el libro Euskalkien sailkapen berria (2019) [“Nueva clasificación de los dialectos vascos”], basado en los resultados del atlas lingüístico de la Real Academia de la Lengua Vasca. Se ponen de manifiesto los defectos que, en general, se observan en los atlas de este tipo y, muy especialmente, en este de Euskaltzaindia. También se discuten algunos aspectos de la metodología seguida por los autores de la nueva clasificación dialectal.
Euskalkien sailkapen berria izeneko liburuan (2019) aurkeztu den ikuspegia dut aztergai. Helduleku bakarrean oinarrituta dago: Euskaltzaindiaren atlasean. Atlasen zuzentasunaz mintzo naiz oro har eta, zehatzago, atlas honen egokitasunaz. Oinarri bakar hori azken urteotan agertu diren beste ikerlan batzuetako emaitzekin ez kontrastatzea aipatzen da. Ondoren, sailkapen berriaren egileek darabilten metodologia eta ondorioak aztertzen dira.
In this article I analyze the book Euskalkien sailkapen berria (2019) [“New classification of the Basque dialects”], based entirely on the Linguistic Atlas developed by the Royal Academy of the Basque language. I comment on the shortcomings that this kind of linguistic atlas quite generally has and I point out the shortcomings that the atlas made by the Royal Academy of the Basque language has in particular. I criticize that the authors of the new classification have not contrasted their findings with the advancements made in Basque dialectological research over the last years. I also discuss the methodology followed and the conclusions reached by the authors of the new dialect classification.
