Acceso usuarios
Áurea Fernández Rodríguez 
A traducción das paremias ou refráns presenta serios problemas non só polas propiedades que os definen, senón porque son categorías intertextuais que se atopan inseridas noutros contextos. A discusión das teorías particulares ofrece unha base teórica para dar unhas pautas de cómo buscar e baixo qué dondicións atopa-las solucións máis axeitadas e mesmo explica-las posibilidades e o método para conse-gui-la equivalencia comunicativa. Se embargo hai que ter en conta que non tódolos textos ofrecen os mesmos problemas. Moitos textos obrigan ó traduc-tor a restituír toda a bagaxe infonnativa. A escolla das «equivalencias» no texto meta (TM) debe ser consideradas á luz do contexto no que estes «intertextos» se insiren. O seu sentido está subordinado non só á intención do autor, é dicir, ó propósito retórico global dun texto concreto, senón tamén á súa función na secuencia onde se atopan dentro do conxunto de bloques que forman o documento, e á aceptabilidade do TM na cultura meta. A traducción ó galego dun texto xornalístico tirado do diario francés Le Fígaro onde se atopan varios exemplos de refráns, serve de base para presenta-lanosa tese e a conseguinte discusión onde se demostra que os condicionamen-tos mencionados anteriormente desenvolven certas posibilidades de inter-pretación e anulan outras. Non se trata polo tanto dunha equivalencia única senón da forma máis axeitada e aceptable para as intencións comunicativas. Con esta análise demóstrase que un método, unhas estratexias ben cal-culadas, permiten lograr unha equivalencia comunicativa aceptable. A secuencia completa resultante dos refráns que nos ocupan presta apoio ó patrón estructural do texto e está en consoancia co propósito global do TO e ó mesmo tempo coa aceptabilidade do TM na cultura de chegada, é dicir, na cultura galega
The translation of proverbs poses relevant problems due both to their defining properties and to the fact that they are intertextual categories fitted into other texts. The discussion of particular theories offers a theoretical base for finding the more adequate solutions and for achieving communicative equivalence. It has to be borne in mind, anyhow, that different texts pose different problems and that man y texts rnake it necessary to recal I the whole communicative content of a text. When choosing «equivalences» for the target text (TT) the translator must take into consideration the context in which these «intertexts» are included. Their meaning is subordinated to the author's intention -that is, the global rethorical intent of a given text-, but also to the proverb' s function in the specific sequence it occupies inside the set of blocks that forrn a docu-rnent and to the TT's acceptability within the target culture. The Galician translation of a text from the french paper Le Fígaro con-taining severa! examples of proverbs is taken as a starting point to introduce our thesis and the subsequent discussion. We will show that the constraints mentioned above point to certain interpretations and preclude others. It is not therefore a question of one single possible equivalence but of finding the rnost adequate and acceptable one according to the communicative intent. This analysis will show that a set of well calculated strategies will allow us to achieve an acceptable communicative equivalence. The complete sequence of proverbs we are dealing with con tributes to the structural pattern ofthe text and is in harmony both with the global purpose ofthe ST and with the TT' s acceptability in the targtet culture, that is, the Galician culture.
