Madrid, España
No existe un listado de personas y organismos perpetradores de la violencia franquista, ni oficial ni oficioso. No obstante, nuestro objeto de estudio es la doble figura de funcionario de la policía política y difusor de la teoría de la conspiración judeo-masónica-comunista como perpetrador de violencia durante el periodo 1936-1975. Pues, en ausencia de figuras criminales individuales y colectivas para los crímenes cometidos durante ese periodo, nos preguntamos: ¿es esa doble figura (y por supuesto la figura individual de policía político de la Dictadura) un arquetipo de perpetración de violencia por el franquismo? También nos preguntamos por la utilidad de esa doble labor desempeñada por algunos cargos de la policía franquista. Para avanzar en las respuestas, en este artículo estudiamos las figuras de Mauricio Carlavilla y Eduardo Comín Colomer.
No hi ha un llistat de persones i organismes perpetradors de la violència franquista, ni oficial ni oficiós. No obstant això, el nostre objecte d'estudi és la doble figura de funcionari de la policia política i difusor de la teoria de la conspiració judeo-masónica-comunista com a perpetrador de violència durant el període 1936- 1975. Perquè, en absència de figures criminals individuals i col·lectives per als crims comesos durant eixe període, ens preguntem: és eixa doble figura (i per descomptat la figura individual de policia polític de la Dictadura) un arquetip de perpetració de violència pel franquisme? També ens preguntem per la utilitat d'eixa doble labor exercida per alguns càrrecs de la policia franquista. Per a avançar en les respostes, en este article estudiem les figures de Mauricio Carlavilla i Eduardo Comín Colomer.
There is no official or unofficial list of people and organizations that perpetrated Franco’s violence. However, our object of study is the double figure of official of the political police and diffuser of the Judeo-Masonic-Communist conspiracy theory as perpetrator of violence during the period from 1936 to 1975. Since, in the absence of individual and collective criminal figures for the crimes committed during that period, we ask ourselves: is this double figure (and of course the individual figure of the political police of the Dictatorship) an archetype of perpetration of violence by Francoism? We also wonder about the usefulness of this double task carried out by some positions of the Francoist police. To advance the answers, in this article we study the figures of Mauricio Carlavilla and Eduardo Comín Colomer.