Acceso usuarios
Jelena Đukić
El objetivo de este artículo es presentar la imagen de la celebración de Purim descrita en la novela modernista Recién llegados (1910) de Milutin Uskoković. Como marco teórico usamos la teoría del carnaval de Mijaíl Bajtín. Al analizar el contenido de la novela, consideramos la tradición del disfraz y el carácter carnavalesco de la celebración de Purim, visibles en el nivel temático-motivo del discurso literario. Purim también se ve como una representación artística de la realidad de los judíos sefardíes en Belgrado. También vemos el significado que tuvo la fiesta para la comunidad judía que la celebraba y los sefardíes que vivían en Belgrado, como testimonio (literario) de una comunidad, una época y un barrio que ya no existe.
Cilj ovog rada je da prikažemo sliku proslave Purima opisanu u modernističkom romanu Došljaci (1910) Milutina Uskokovića. Metodološki okvir rada, kao osnovno teorijsko polazište, predstavlja Bahtinova teorija o karnevalu. Analizom sadržaja romana, razmotrićemo tradiciju maskiranja, fenomen smeha, slobodu govora i ponašanja kao integralni deo karnevalskog karaktera purimske proslave, u jevrejskoj mahali kraj Dunava. Empirijsku sliku proslave Purima početkom XX veka posmatramo i kao umetnički prikaz stvarnosti sefardskih Jevreja na Jaliji dorćolskoj. Sagledavajući značaj koji je praznik imao za jevrejsku zajednicu, dunavsku Jaliju koja ga je slavila i Sefarde koji su u njoj stanovali, ukazujemo na (literarno) svedočanstvo o jednoj zajednici, jednom vremenu i jednom kvartu koji više ne postoji.
The aim of this paper is to reconstruct the image of the celebration of Purim, in the Jewish quarter along the Danube, in the modernist novel Newcomers written by Milutin Uskoković. The research was carried out within the theoretical framework of Bakhtin’s theory of carnival. The empirical image of the celebration of Purim is viewed as an artistic representation of the reality of Sephardic Jews in Belgrade. We also see the significance that the holiday had for the Jewish community in Belgrade and the Sephardim who lived there as a (literary) testimony of one community, one time and one neighborhood that no longer exists.
