Kepa Dieguez Barahona
Las denominaciones estacionales siempre han dado mucho que hablar entre lingüistas y demás investigadores. Es una cuestión tan arraigada en la cultura vasca, que mucha gente ha expresado su opinión de un modo u otro. Con la intención de dar a este tema una adecuada estructuración, el autor propone utilizar una metodología etnolingüística, es decir, hacer aflorar el imprescindible nexo de unión entre léxico y cultura. Para ello, este estudio se guía por una clasificación basada en nociones generales.
The names of the seasons have always given a great deal of importance to linguists and other scholars. So deeply rooted in Basque culture, many people have expressed their views in one way or another. In order to give a proper structure to this subject, the author proposes to use ethnolinguistic methodology, that is, to bring out the indispensable bridge between lexicon and culture. To this end, this study is guided by a classification based on general notions.
Les dénominations saisonnières ont toujours joué un rôle important entre le linguiste et d’autres chercheurs. Si profondément enracinées dans la culture basque, beaucoup de gens ont exprimé leur opinion d’une manière ou d’une autre. Afin de donner à ce sujet une structuration adéquate, l’auteur propose d’utiliser la méthodologie ethnolinguistique, c’est-à-dire de faire émerger le lien indispensable entre le lexique et la culture. Pour ce faire, cette étude est guidée par une classification fondée sur des notions générales.
Urtaroen izendapenek beti eman izan dute zeresan handia hizkuntzalari eta bestelako ikertzaileen artean. Euskal kulturan hain kontu errotua izanda, jende askok plazaratu izan du bere iritzia era batera edo bestera. Gai honi behar bezalako egituraketa ematekotan, egileak metodologia etnolinguistikoaz baliatzea proposatzen du, hau da, lexikoaren eta kulturaren arteko ezinbesteko zubi-adarra azaleratzea. Horretarako, nozio orokorretan oinarrituriko sailkapena du ikerlan honek gidari.