Ricardo Gil Soeiro
Este artículo pretende ensayar una primera aproximación entre la poesía de António Franco Alexandre (Portugal, 1944) y la poética del poeta francés Francis Ponge (1899-1988). Ya advertida, en la fortuna crítica alejandrina, la presencia tutelar de algunas figuras literarias (Ovidio, Camões, Fernando Pessoa) en la obra de Franco Alexandre, la obra en cuestión pretende iniciar un primer diálogo entre el poeta portugués y el autor de Le Parti Pris des Choses (1942). Privilegiando una perspectiva poshumanista centrada en los seres no humanos, se tratará sobre todo de equiparar el modo en que la apología del objeto, dibujada en Ponge, resulta fructífera para iluminar la poética alejandrina.
El present article busca plantejar una comparació preliminar entre la poesia d'António Franco Alexandre (Portugal, 1944) i la del poeta francès Francis Ponge (1899-1988). Estant ja establerta la presència tutelar d'algunes figures (Ovidi, Camões, Fernando Pessoa) en l'obra de Franco Alexandre, aquest article desitja impulsar un primer diàleg entre el poeta portuguès i l'autor de Le Parti Pris des Choses (1942). Privilegiant un punt de vista posthumanista centrat en els éssers no humans, tractarem de considerar les maneres en què la celebració de l'objecte, crucial per a la poètica de Ponge, resulta ser fructífera, amb l'esperança de llançar llum sobre la poesia de Franco Alexandre.
This article aims to attempt a preliminary comparison between the poetry of António Franco Alexandre (Portugal, 1944) and of the French poet Francis Ponge (1899-1988). Having already established the tutelary presence of some literary figures (Ovid, Camões, Fernando Pessoa) in the work of Franco Alexandre, this article wishes to prompt a first dialogue between the Portuguese Poet and the author of Le Parti Pris des Choses (1942). Embracing a posthumanist standpoint centred on non-human beings, we will seek to consider the ways in which the celebration of the object, crucial to Ponge’s poetics, proves to be fruitful, and hopefully sheds light upon Franco Alexandre’s poetry.
O presente artigo visa ensaiar uma primeira aproximação entre a poesia de António Franco Alexandre (Portugal, 1944) e a poética do poeta francês Francis Ponge (1899-1988). Tendo já sido assinalada, na fortuna crítica alexandrina, a presença tutelar de alguns vultos literários (Ovídio, Camões, Fernando Pessoa) na obra de Franco Alexandre, o trabalho em pauta pretende encetar um primeiro diálogo entre o poeta português e o autor de Le Parti Pris des Choses (1942). Privilegiando um prisma pós-humanista centrado nos entes não-humanos, procurar-se-á sobretudo equacionar o modo como a apologia do objecto, desenhado em Ponge, se revela fecundo na iluminação da poética alexandrina.